Onze volgende bestemming is Beaufort West en als reactie daarop kregen we te horen neem vooral veel water mee, want in dat plaatsje is er een extreem watertekort. Zo stond er in de supermarkt een grote box van hout met daarop een bord 'Water donations for Beaufort West'. Als voorbereiding daarop besloten Maarten en ik om 10 liter aan water mee te nemen, voor geval dat. Je weet in Afrika nooit waar je in terecht komt.

In de ochtend hebben we nog een stukje door Graaff-Reinet gereden en we konden concluderen dat het een vrij rijke stad is. Het zag er allemaal prima uit en de kerk was zeer mooi van buiten.

Voordat we verder rijden moesten we de tank nog even volgooien zodat we zeker niet zouden stranden ergens halverwege. Ondertussen ging Maarten nog snel even naar de supermarkt en ik werd ondertussen geholpen door 3 aardige mannen. Eentje was mijn tank met bezine aan het vullen, eentje was de ramen aan het wassen en de andere stond mijn water & oliepeil bij te vullen. Hoezo werkverschaffing?? Met een van de mannen raakte ik aan de praat en hij vroeg waarom ik in Afrika was en voor hoe lang. Na mijn korte uitleg dat ik er voor mijn stage was en dat Maarten mij op kwam zoeken, vroeg hij wanneer ik zijn achternaam aannam. Achternaam? Dan moeten we wel eerst trouwen. Deze man vond dat ik dat maar snel moest doen. Het werd de hoogste tijd en met deze woorden liep hij naar binnen om mijn wisselgeld te halen.

Na nog enkele woorden gewisseld te hebben en ze ons een fijne vakantie toewenste zijn we aangereden. Op naar het droge Beaufort West waar we 3 uur later aankwamen.

Dit stadje was ongeveer net zo groot als Graaff-Reinet, maar er was wel 20x minder te doen. Maar eerst op naar onze B&B en eenmaal daar kregen we een kamer toegewezen. Het zag er okeej uit maar niet heel speciaal, daarnaast hadden we geen douche maar alleen een bad. Wat een beetje vreemd is in een stad waar een flink water tekort heerst. Maar goed ...

Nu maar eens kijken wat we kunnen gaan doen en niet veel later stonden we in het toerist information. We kregen een foldertje mee over het Karoo National Park wat we morgen graag willen bezoeken. Verder konden ze ons aan weinig informatie helpen, dan maar even informeren in de B&B. De eigenaresse keek ons raar aan op de vraag wat er te doen is in de stad en antwoorde dat er een museum is en het nationaal park. Het museum hadden we inderdaad ook gevonden, maar dat was gesloten wegens een renovatie. De conclusie er is dus niks te doen in de stad.

Dan wordt het tijd om te gaan lunchen, gelukkig vonden we een klein restaurantje waar we lekker geluncht hebben en daarna zijn we maar naar de kamer gegaan en hebben een spelletje gedaan. Veel meer was er helaas niet te doen.

In de avond zijn we op zoek gegaan naar een restaurant en dat was nog een hele zoektocht, aangezien restaurantjes ook ver te zoeken waren in dit stadje. Uiteindelijk vonden we de spur (een steakhouse) en daar hebben we prima gegeten. Dit restaurant is helemaal in Indianenstijl en ziet er erg leuk uit.

Op een gegeven moment ging er een mobiele telefoon af en vrij direct daarop begon het liedje 'Follow the leader' te spelen. Alle persooneelsleden gingen achter elkaar in een rij dansen totdat het liedje was afgelopen. Dat was apart om te zien, maar wel erg gaaf. Bijna wilde ik zelf ook mee gaan doen, maar aangezien er verder niemand anders ging, durfde ik het toch niet zo heel goed. Dan maar toekijken en ze aanmoedingen door te klappen.