Vandaag ben ik met een bustour naar de Gap of Dunloe gegaan. De tour zag er als volgt uit. We werden opgehaalf om de hoek bij het hostel waar ik zit. Hierna werden we gedropt bij het begin van de Gap of Dunloe en daarna kun je wandelen, ter paard of paard en wagen door de Gap. Hierna gingen we met een boot terug naar de andere kant van het Nationaal park. (De gap of Dunloe ligt namelijk aan de andere kant van Killarney en het national park) Als laatste werden we opgehaald door een bus en weer terug gebracht naar het hostel.

Wel, ik was natuurlijk te vroeg bij het ophaal punt, maar goed na een half uur wachten kwam de bus er dan eindelijk aan. Een kwartier te laat, maar goed de Ieren doen alles relaxt. Hierna was het een kwartiertje rijden naar de Gap of Dunloe en daar werden we gedropt. Ik was samen met 2 Amerikanen. Ik was van plan om de Gap te gaan lopen, maar doordat de bus zo laat was en we om 2 uur bij de boot moesten zijn. Was de tijd een beetje krap, achteraf gezien was het erg goed dat ik hem niet gelopen had.

Eenmaal bij het beginpunt stond er meteen een man voor onze neus of we niet met paard en wagen wilde. Eentje wilde dit wel en ivm tijdgebrek leek me dit wel een goede oplossing. Nu hadden ze alleen voor maar 2 mensen plaats. Maar de man had een oplossing. Of ik niet op een pony wilde meerijden. Ach ja waarom ook niet. Alleen ik had nog nooit paard gereden, dat maakte niet uit zei hij.

Dus 10 minuten later zat Vera op een pony. Gelukkig niet te hoog en het begin erg onwennig. Maar het was een fantastische ervaring. Ik voelde me helemaal tussen de natuur. Onder me een pony en om me heen fantastische bergen, lakes en nog meer natuur. Een geweldige ervaring. Maar het ritme tijdens de draf te pakken krijgen, dat was erg moeilijk. Tegen de tijd dat ik dacht dat ik het had was ik het alweer kwijt. En toen ik het allemaal een beetje doorhad waren we bij het eindpunt en moest ik er weer af. Hopelijk heb ik de pony niet teveel pijn gedaan.

We hebben er ongeveer 2 uur over gedaan om aan de andere kant te komen. Maar het was erg mooi (zie foto's). Hierna hadden we nog een uurtje waarin we hebben geluncht en ik op het gras heb gelegen omdat ik nogal last van mijn rug en vooral van mijn bovenbenen had. OUde zeur/vrouw. Maar goed.... toch blijft het een mooie ervaring en ik wilde al een tijd een keer ter paard de natuur bekijken en dat is nu gelukt :)

Hierna gingen we in bootjes. Kleine open bootjes terug over de verschillende meren en de rivier. De tocht was bijna 2 uur, maar ook deze was erg mooi en zeker de moeite waard. Het is ook de eerste toeristische tocht, vertelde de man, die er in Ierland bestaat.

Hierna even op de bus gewacht en niet veel later stond ik weer voor het hostel. Het was een geweldige tocht en avontuur. Morgen ga ik een bustour doen door de RIng of Kerry, een andere optie heb ik niet om dit stuk te bekijken. En een voordeel. Ik kan lekker zitten, kijken en foto's maken en hoef er niks voor te doen. Alleen een paar keer uit te stappen... Daar voel ik wel wat voor.