De afgelopen maanden zijn zo voorbij gevolgen dat ik nu ineens al in de laatste week van mijn grote avontuur zit. Aan de andere kant heb ik ook enorm veel zin om naar huis te gaan, maar het afscheid nemen van Zuid-Afrika zal me wel zwaar vallen.

Zondag, 9 januari, hebben we eindelijk een rustig dagje gehad. Na een maand rond gerezen te hebben en de afgelopen dagen ook nog flink bezig geweest te zijn vond ik het wel heerlijk om vandaag een luie dag te hebben. In de ochtend zijn we voor de laatste keer naar het marktje gegaan om de laatste souveniers te kopen. Natuurlijk was het prachtig weer en de wind waaide volop. Het weer zoals we vaak over het marktje zijn gelopen.

In de middag hebben we heerlijk in het zwembad en de zon gelegen. We moeten natuurlijk wel een mooi kleurtje hebben als we naar huis gaan. Vandaag was Lotte's verjaardag dus nadat ze met ons mee in het zwembad had gelegen. Zijn we in de avond uit eten gegaan bij een prima restaurantje samen met Heidi, Ingrid, Berend, Lotte en ik. Het was een zeer gezellig en geslaagd avondje.

Maandag, 10 januari, moesten we weer stage lopen ofwel aanwezig zijn. Want om eerlijk te zijn hadden we niet veel meer te doen. Lauren vertelde al toen we aankwamen dat we niet perse hoefde te blijven. We hebben dus wat dingetjes afgerond en gezorgd dat alles in orde was en tegen een uur of 1 zijn we naar huis gegaan. Alleen woensdag komen we nog terug op stage voor ons eindgesprek en om afscheid te nemen.

In de middag hebben we nog even geshopt en wat kleine dingetjes gekocht. Verder een rustig middag en avondje gehad.

Dindag, 11 januari is Kees jarig en in de ochtend bel ik hem vanuit mijn bed op. Even feliciteren en ondertussen krijg ik Elly ook nog even aan de telefoon. Over de telefoon krijg ik meerdere keren te horen dat het nu wel tijd wordt dat ik naar huis kom. Gelukkig is dat over enkele dagen, dus nog even geduld.

De rest van de dag hebben we rustig thuis wat dingetjes afgerond. In de avond kwam Martijn nog even langs om afscheid te nemen. Hij ging voor een tijdje naar Kaapstad dus we zouden hem niet meer zien. Na een knuffel en 3 kussen vertrok hij weer net zo snel als hij was gekomen. Wel had ik nog even naar Ellen gevraagd, want we hadden haar gemaild, maar nog geen reactie gehad en we wilde graag nog een keertje afscheid nemen. Volgens Martijn moesten we gewoon kort even een keertje in de avond langs gaan.

Dus we besloten om dat maar meteen vanavond te doen. Het gaat namelijk zeer slecht met haar zus en deze kan ieder moment overlijden en we willen liever niet aankomen als dat net gebeurd is.

Bij het tankstation hadden we snel een tijdschrift en wat lekkers gekocht om haar te bedanken en als steuntje in de rug. 10 minuten later stond ze voor de deur en reageerde ze heel verrast. We mochten binnen komen en hebben even zitten kletsen. Het cadeautje vond ze helemaal geweldig en erg lief. Niet veel later was het dan toch tijd om afscheid te nemen en na een dikke knuffel en veel lieve woordjes zijn we weer aangereden. Pf, afscheid nemen blijft vervelend, zeker als je het goed met mensen kan vinden. Maar beide waren we erg blij dat we toch even onverwachts langs waren geweest, wat dan sluit je het tenminste echt af.

Woensdag, 12 januari, zijn we voor de laatste keer naar stage gegaan. Om 12 uur hadden we ons eindgesprek samen met Lauren en Taco over de telefoon. Dat blijft raar om zo een gesprek voor school te voeren. Na bijna 2 uur gepraat te hebben waren we klaar en was alles in orde. Dit halve jaar hebben we prima en met een voldoende afgesloten :) Gelukkig!! Op naar het 2e halve jaar.

Vervolgens was het ook tijd om op stage afscheid te nemen. We hadden enkele taarten en wat te drinken meegenomen en hebben dit met z'n alleen genuttigd. Na een flinke tijd gekletst te hebben, besloten we dat het toch tijd was om naar huis te gaan. Het was weer tijd om afscheid te nemen. Het is raar om te beseffen dat je veel dingen voor de laatste keer doet. Het afscheid dat je nu neemt is echt definitief. Je komt hier niet meer terug en kunt ook niet zomaar even langs komen. Dat is een raar gevoel ...

De komende dagen zijn rustig. Waarschijnlijk nog even winkelen, wat laatste dingetjes halen en onze tas inpakken. Hopelijk gaat alles mee. Duimen jullie voor mij mee!!!