Zo lang naar deze reis uitgekeken en nu al weer een kleine week in Zuid-Afrika. Ongelooflijk! Sinds ik vertrok is er al zoveel gebeurd, hebben we zoveel gedaan en heb ik zoveel gezien … bijna te veel om op te noemen. Af en toe moet ik mezelf knijpen om te weten dat ik niet droom. Ik in Port Elizabeth … wat een belevenis! Mijn rugzakje op het vliegveld in Johannesburg kwijtraken was geen leuke ervaring (to put it mildly), maar verder geniet ik met volle teugen. Het is heerlijk om Vera na 4 maanden weer te zien, in ‘haar’ huis te verblijven, haar huisgenoten te ontmoeten en door ‘haar’ stad te lopen. Ook was het heel prettig om een paar dagen met haar en Maarten te reizen en om te merken dat zij het nog steeds fijn hebben samen. Inmiddels is hij weer vertrokken en breng ik voor het eerst in lange tijd weer veel tijd met mijn dochter door. Heel speciaal is dat!

Tja, en wat zijn dan zoal mijn eerste indrukken van dit land en de mensen hier? Ik noem er lukraak een aantal. Prachtige natuur, twee werelden naast elkaar: afschuwelijk armzalige townships naast welvarende en met prikkeldraad beveiligde ‘gated communities’, geweldige dieren (olifanten, kudu’s, mestkevers, impala’s, kakkerlakken, giraffen, schildpadden, zebra’s, ‘warthogs’, bokken, struisvogels, buffels, mooi gekleurde vogels enz.), rode aarde, heel dikke en heel dunne mensen (blank en zwart), watertekort in een stad aan zee, mensen die tegen een minimale vergoeding op je auto passen en helpen met inparkeren, snel contact (zelfs in de rij voor de kassa), verkopers op kruispunten, snel wisselende weertypen, onmetelijk veel ruimte, bijzondere namen, heerlijk Engels kunnen spreken, voor mij totaal onbekende planten en vogels, veel kinderen en jongeren, 4 verkeerslichten voor 1 rijrichting, bedelaars (jong en oud), ‘bakkies’, grote palmbomen, kleurrijke en fantasievolle kleding en haarstijlen, bloeiende cactussen, weinig kinderwagens maar wel baby’s in dekens op de rug van hun moeder, heel veel (voornamelijk zwart) bedienend personeel, safari op de rug van een olifant, felle zon (die je niet zo voelt door de wind, maar die je wel razendsnel laat verbranden – auw!), honderden zwarte mensen die braaien in de duinen, ongelooflijk krakkemikkige naast luxueuze auto’s, grote porties vlees, bijzondere B&B’s, stuur rechts maar links schakelen (lastig!), veel verschillende tinten ‘zwart’, bijzondere Afrikaanse uitdrukkingen, biltong, onverstaanbaar Xhosa, overal Nelson Mandela. En nog veel meer.

Een geweldig land, maar ook onbegrijpelijk, verontrustend en verwarrend. En … heel boeiend. Ik ben blij dat ik hier ben en morgen met Vera ga rondreizen. Tot later!