Gisteravond werd ik door Heidi opgebeld, zij is op het moment alleen in het huis in Robinstreet, met de medeling dat er is ingebroken. Meteen zat ik rechtop in bed en was ik een en al oor. De inbrekers hebben eerst geprobeerd om via mijn kamer binnen te komen. Ik heb namelijk een grote glazen want, waar een hek voor zit, maar ze hebben de glazen wand eruit gehaald en daarna geprobeerd om het hek te forceren. Gelukkig is het ze niet gelukt en zijn ze niet binnen gekomen.

Daarna hebben ze het in de woonkamer geprobeerd, daar stond namelijk een raampje niet helemaal dicht. Ze hebben het raampje open gekregen en de dvd-speler en radio meegenomen. Maar hoe ze dat gedaan hebben is een raadsel, aangezien er voor het raam een hek zit zodat ze niet binnen kunnen komen. Daarnaast hadden ze ook de hele tafel en kast verschoven.

Het verhaal was een beetje wazig en vreemd, dus het hele uur erna heb ik flink zitten nadenken en brainstormen hoe ze het allemaal voor elkaar hebben gekregen. Natuurlijk kom je niet met een oplossing en bedenk je de meest rare scenarios, maar het blijft vreemd en het is een raar gevoel omdat je zelf niet thuis bent. Het liefste was ik naar huis gegaan om te zien hoe het eruit zag, maar dat kan natuurlijk niet en eigenlijk wil je dat dan ook weer niet.

Dat was de eerste ramp van vandaag, vervolgens kwamen we buiten en wilde onze spullen in de auto gaan zetten. Kom ik ineens Linda en Saskia tegen (zitten beide in een ander huis van Khaya en op dezelfde school als ik), dus even bij gekletst en het is erg apart om hun ineens tegen te komen. Vervolgens toch maar door gelopen naar de auto om de spullen erin te leggen, komt er ineens een man naar ons toe met de mededeling dat onze rechter achterband slap is. Slap is nog zachtjes uitgedrukt, de band was compleet lek. Wat nu ...

Dan maar eerst een garage opzoeken voordat we verder zouden rijden. Gelukkig kon de hulpvriendelijke man ons een garage vertellen en een kwartiertje later stonden we daar voor de deur. Een lekke band?? O, die is zo gefixt, kom maar achterom. Dus wij achterom gereden en inderdaad 10 minuten later was de band gefixt en was ik 30 Rand (3 euro) armer. Je leest het inderdaad goed, de band fixen was maar 3 euro :) Dat viel weer mee.

Nu konden we dan eindelijk vertrekken naar de struisvogelboerderij die we zouden bezoeken. Helaas regende het een beetje, maar dat houdt ons niet tegen dus een half uurtje later liepen we rond in een tour over de boerderij. Onze tourguide was erg enthousiast en vertelde het zeer interessant. Het eerste deel van de tour bestond uit informatie en dingen zien, het tweede gedeelde van de tour bestond uit exercises with the osterichs. Daar waren we nu aangekomen en als eerste mochten we de struisvogels voeren, daarna op de eieren staan en als laatste op de struisvogels rijden. Dat was erg leuk en ik heb flink gelachen toen Maarten op de struisvogel zat en rond reed.

Na deze leuke tour hebben we nog even gegeten in het restaurantje en daarna wilde we weer aanrijden richting Mosselbay, wat vandaag onze eindbestemming zou zijn. Eenmaal bij de auto aagekomen probeerde we hem te starten maar hij wilde niet. Na nog tig keer geprobeerd te hebben, gaven we het maar op. Hij wilde echt niet starten, dan maar hulp halen. Niet veel later kwam er een andere auto met 2 mannen en 2 kabels om de auto te helpen starten. Na nog even geprobeerd te hebben starten de auto ineens en konden we gelukkig weer verder rijden.

Wat een dag ... maar we waren gelukkig weer op weg en onderweg kwamen we langs een zeer mooie weg. We reden door de bergen en hadden mooie uitzichten. Ondanks de regen was het misschien soms wel nog mooier, omdat er een lichte mist rondom de bergen hing.

Eenmaal in Mosselbay was het even zoeken naar het hostel, maar ook dat hadden we snel gevonden. Het was een mooi hostel en we slapen in de Dolphin room. Wat ook echt vol met dolfijnen hing, van het dekbed tot de kapstok.

Maarten had zijn boek alweer uit, die leest me toch wat af, dus we gingen op zoek naar een boekhandel. Daarvoor moesten we een stukje terug rijden naar een wat groter winkelcentrum, maar daar was een grote cna en hebben we een mooi boek kunnen scoren. Verder hebben we nog wat rondgekeken en gewinkeld.

In de avond hebben we in een prachtig restaurantje aan de zee gegeten. In het restaurant lag er zand op de grond en het was helemaal mooi aangekleed met dingen uit en van de zee. We hebben lang zitten eten en kletsen. Het was een zeer gezellige dag en een mooie afsluiting van een pechdag!!