Eindelijk was het dan zover de opening van de bibliotheek. Een grote groep kinderen met in de ene hand een glaasje drinken en in de andere hand een zakje chips, zaten geobsedeerd te kijken naar alle spullen die er op de tafel lagen. Rondom de kinderen stonden enkele teachers, Corrie, Pumela, de directeur, Marjella, Ingrid en ik. Ondertussen nam Pumela het woord om met namen ons te bedanken voor alles wat we gedaan hebben, daarna was het tijd om te spelen.

Maar de ochtend begon heel anders, namelijk gewoon op kantoor. Tegen een uur of 9 kwamen Ingrid en ik aan op een verlaten kantoor en moesten eerst de sleutel in het andere kantoor halen. Daar bleek dat iedereen een meeting had dus wij pakte rustig uit, zetten de computer aan en ik wilde net gaan zitten en toen ging mijn telefoon. Druk rommelend zoek ik mijn tas door, denkend bij mezelf waarom in vredesnaam heb ik zo'n grote tas met zoveel rommel erin, maar dat zal ik nog vaak blijven denken. Gelukkig vond ik hem snel en nam op. Het bleek Corrie te zijn en zij vertelde dat er morgen weinig kinderen op de Lonwabo zouden zijn. Hoe weinig vroeg ik en ze had het over een stuk of 30. Oef, dat is zeer weinig en dat terwijl de opening van de bibliotheek gepland stond. Wat nu .. ze stelde voor dat we vandaag de opening van de bibliotheek zouden houden. Na snel overleg gepleegd te hebben met Ingrid besloten we Corrie's advies maar op te volgen.

Ineens moesten we in actie komen en in een sneltrein vaart ronden we de laatste dingetjes af voordat we konden gaan. Gelukkig hadden we gister alle spullen al genummerd, alle cadeautjes ingepakt en alles klaargezet. Zo konden we een half uur later thuis alles snel inladen en weer door rijden naar de Lonwabo school. Marjella vertelde dat ze graag mee wilden, als dat mocht en wij vonden dat geen probleem. Alleen maar gezellig en dan kon ze foto's maken. Eigenlijk had Marjella stage, maar omdat het een hectische dag op haar stage zou worden moest ze weer naar huis, helpen mocht niet.

Om precies 5 over 10 stonden we voor de deur van de therapie ruimte waar we altijd werken. Daar konden we alle spullen op 2 tafels kwijt en maakte we de ranja alvast klaar. Nu alle spullen uitgestald lagen op de tafel leek het enorm veel en dat is het ook, aangezien we een 100 artikelen hebben gekocht, waaronder een enorme hoeveelheid boeken en puzzels.

Op een gegeven moment kwam Corrie binnen en ze keek haar ogen uit. Zoveel, hebben jullie echt zoveel voor ons gekocht. Wat fantastisch. Snel ging ze alle leraren verzamelen en niet veel later moesten Ingrid en ik meelopen om de kinderen die er vandaag op school waren te verzamelen. Helaas, waren er maar een stuk of 20 kinderen maar aan de andere kant was het ook erg leuk want we hebben een flinke tijd met deze kinderen zitten spelen.

Alle leraren waren helemaal in de wolken en zeiden het ene na het andere bedankje. Dat we dit voor deze school hadden kunnen realiseren en daarnaast dat mensen uit een ander land dit met hun goede hart voor ons wilden doen. God bless us en you!

Toen alle kinderen een glaasje drinken en een zakje chips hadden gekregen kwamen Pumela en Corrie terug vanuit hun kamer en vertelde Pumela in het Xhosa wat wij hadden gerealiseerd en wat de bedoeling van de bibliotheek was. De kinderen en leraren zaten en stonden allemaal met open mond te luisteren en waren enorm stil. Je hoorde alleen af en toe het gekraak van een zakje chips. Na deze uitleg bedankte Pumela ons uitbundig en niet alleen voor deze prachtige bibliotheek maar ook voor ons werk met alle kinderen en wat we voor hun betekend hebben. Ze was ons zeer dankbaar. Daarna gaf ze het woord aan een van de teachers, maar zij werkte ook voor het onderwijs bureau (wat inhoud dat zij het niveau van het onderwijs op peil houden). Ook zij bedankte ons en vertelde dat wij werken vanuit ons hart en daarom deze bibliotheek voor hun gemaakt hebben. God heeft jullie naar onze school gebracht en dit gerealiseerd. Wij danken hem daarvoor en jullie voor jullie harde werk.

Na deze toespraken hebben Ingrid en ik het woord genomen, aangezien we voor Corrie en Pumela een cadeautje hadden, maar ook wij wilde graag iedereen bedanken voor hun medewerking en de fantastische tijd die we hier hebben doorgebracht. Ik mocht de toespraak houden en wonder boven wonder kwam ik nog goed uit mijn woorden ook. Van te voren had ik hier niet over nagedacht en zei zo maar wat, maar het leek in ieder geval nog ergens op.

Na het geven van de cadeautjes kregen we beide nog een knuffel en vonden ze het prachtig wat we gaven, al opende ze de cadeautjes niet. We hadden voor beide ook een zakje pepernoten, aangezien we daar over verteld hadden en ze hier erg nieuwsgierig naar waren.

Na deze toespraken zijn we met alle kinderen gaan spelen en heb ik enorm veel puzzels gemaakt. De kinderen vonden het prachtig en hadden het enorm naar hun zin. Daarnaast mochten ze zoveel drinken en eten als ze wilde. Wat voor hun abnormaal is aangezien ze bijna allemaal uit een township komen.

Tegen half 1 moesten alle kinderen terug naar de klas omdat ze alweer bijna naar huis gingen. Alle kinderen kregen van ons een sticker en nog een zakje chips omdat ze zo hard en goed gewerkt hadden. Vele kinderen bedankte ons en we kregen nog een aantal flinke knuffels sommige met flink wat kwijl erbij, maar ach dat geeft niet.

Hierna was het tijd om op te ruimen en vele handen maken licht werk en na een half uurtje was alles opgeruimd en hadden we de nieuwe kast/bibliotheek ingericht. Als het dan zo in de kast staat lijkt het erg weinig, maar toch zijn ze er enorm blij mee. Van Hanny had ik 2 weken geleden nog een pakketje gekregen met daarin gekleur papier, potloden, stickers en kleurboeken, veel van deze spullen heb ik ook in de bibliotheek gelegd zodat de kinderen het kunnen gebruiken. Daarnaast had Hanny 3 magic boeken opgestuurd, dat zijn tekeningen die wit zijn maar als je er met een potlood overheen gaat dan komt er een plaatje tevoorschijn en dat vonden ze helemaal fantastisch. Ze hadden die nog nooit gezien en wilde het erg graag uitproberen.

Corrie bedankte ons nog een keer en vond het prachtig wat we hadden gedaan. We hebben overigens, om de kast op te vrolijken een strook met daarop Library in verschillende kleuren gemaakt en daarnaast om alle sponsors te bedanken, want door hun is dit mogelijk gemaakt, een groot vel met daarop alle namen.

Het ziet er prachtig uit en om eerlijk te zijn vind ik het prachtig om dit op deze school achter te laten. Want werkelijk ze hebben helemaal niks.

Na deze inspannende en insprirende ochtend/middag zijn we naar huis gegaan en zijn voor de 2 uurtjes niet meer terug gegaan naar stage. Maar hebben thuis zitten kletsen en nog wat aan school gedaan.

Vanavond hebben we nog supervisie en daarna gaan we deel 6 van Harry Potter kijken. Morgen is deel 7 aan de beurt.