Duss.... We zijn weer terug op de Lonwabo school maar dit keer met kwasten en de overige verfspullen. Voordat ik vertrok heb ik het nog 3x gecontroleerd aangezien ik niet weer zonder spullen aan wil komen zetten.

Nu kunnen we wel met Grade 1 gaan schilderen en al snel hadden we alles klaar gezet en kon de klas komen. In eerste instantie wilde Corrie graag dat we de klas in 2 aparte delen zouden krijgen omdat er veel disabelt kinderen bij zitten die zelf niet kunnen schilderen. Maar wat ons betreft kon de hele groep in een keer komen, dus een kwartiertje later zaten alle kinderen aan tafel. We deden ze een schort voor tegen het knoeien en spattende verf en ze mochten hun gang gaan.

De meeste kinderen konden zelf schilderen, al was het met wat moeite, maar het is prachtig om te zien hoe de kinderen ondanks hun handicap proberen om hun best te doen op hun schildering. 2 kinderen zaten niks te doen en Geraldine vertelde tegen ons dat ze zelf niet konden schilderen dus we ze maar moesten laten zitten en hoefden er geen aandacht aan te besteden. Ingrid en ik keken elkaar beide aan en vonden dit erg vreemd. Als een kind zelf niet kan schilderen laat je hem toch niet gewoon zitten maar probeer je het.... Op zulke momenten merk je dat er nog steeds andere normen, waarden en regels zijn hier in Afrika. Maar vandaag had ik me er geen zin om aan te houden.

Dus ik heb een vel papier gepakt, mijn mouwen opgestroopt, kwasten en verf bij het kindje neergezet, doopte een kwast in de verf, duwde voorzichtig de kwast in het handje, pakte het papier op en zetten de kwast op het papier.... Het duurde even voordat het kindje door had wat hij moest doen en had wat aanmoediging nodig door zijn hand heen en weer te bewegen, maar vervolgens ging hij zelf met de kwast over het papier en zetten mooie gekleurde strepen neer. Zo ben ik een tijdje bezig geweest en heeft het kindje toch kunnen schilderen.

Daarna keek ik met een tevreden blik naar Ingrid en had ondertussen gezien dat Geraldine me wel in de gaten had gehouden maar ze zei er verder niks van. Soms moet je gewoon over bepaalde normen en waarden heen stappen. De kinderen kunnen hier veel meer dan ze denken en dat laat ik ze graag zien.

Mijn dag was weer goed!!

Later op kantoor zijn we verder gegaan met het plakken van de lijsten rondom de schilderingen. Wat een langdurend werkje is het aangezien we 3 tot 6 schilderingen per klas hebben, er 9 klassen zijn en om elke schildering er 4 randen moeten komen. Dus tel maar uit hoeveel lijsten we eerst moeten knippen en daarna vastplakken.... Een hele hoop!

Daarnaast heb ik mijn vak van deze periode afgerond. Joepie!!! Erg blij ben ik daarmee, want ik was er inmiddels wel klaar mee en vond het soms moeilijk om allerlei dilemma's te bedenken.

In de avond zijn we bij 2 meiden van be more gaan eten. Afgelopen weekend hebben we hun in Chintsa ontmoet, aangezien zij ook mee waren en we konden het erg goed met hun vinden. Om een uur of 5 werden we bij hun verwacht. Ze zitten in een vrijwilligershuis, wat een klein appartement is en er redelijk uitziet. Daarnaast zouden we vanavond overleg plegen over het komende weekenduitstapje. Ze wilde namelijk graag naar Knysna en hadden ons meegevraagd, maar ook Jeroen (was er afgelopen weekend ook bij), Jeroen en Mieke (een Nederlands stel dat voor 1.5 jaar in Afrika woont en nog ruim een jaar heeft te gaan).

Het idee voor het weekend is nu om op vrijdag in de middag aan te rijden, aangezien wij 's ochtends nog supervisie hebben en daarna naar het township gaan. In het weekend zelf gaan we kanoen, een stuk wandelen en lekker op het strand liggen. Ik ben erg benieuwd en heb er zin in!!!