Vanochtend hebben we eerst wat uurtjes op kantoor doorgebracht, voordat we naar de Lonwabo school gingen. We hebben onze workshops voor morgen voorbereid en verder wat mailtjes verstuurd. Eenmaal aangekomen bij de Lonwabo school hoefde we dit keer niet zo lang te wachten voordat we met de presentatie konden beginnen. Al snel zaten alle kinderen klaar en konden we met de presentatie beginnen. Lauren zou de presentatie geven en uitleg geven over Cerebral Palsy. Dat hebben al deze kinderen maar geen van allen heeft een idee wat het inhoud. Voor mij is het erg vreemd, dat deze kinderen een ziekte hebben, maar geen idee hebben wat het inhoud en hoe het komt dat ze deze ziekte hebben. Maar de informatie verschaffing is niet heel groot binnen Zuid-Afrika, zo heb ik gemerkt.

Na de presentatie hebben Ingrid en ik met een van de kinderen van councelling een memorie spel gedaan. We hadden deze memorie zelf bedacht en hebben allerlei plaatjes met emoties gezocht en deze aangevuld met plaatjes van familieleden. Onder de plaatjes hadden we de namen van de emoties en de familieleden neergezet.

Zelf vind ik het nog steeds moeilijk om met deze jongen om te gaan, aangezien hij weinig praat en totaal (zo goed als) geen emoties toont. Je ziet niet af aan zijn gezicht of hij het wel of niet leuk vindt. Zelf zou ik het wel erg fijn vinden om te weten te komen of hij de dingen die we met hem doen leuk vinden, maar wie weet komt het over een aantal weken. We zullen zien.

Helaas konden we het meisje van councelling niet meer zien, omdat ze tafeltennis practice had, dus zij komt volgende week aan de beurt. Toen werd het tijd om terug naar kantoor te gaan, voor eventjes want om half 4 hadden we een afspraak met Corrie om naar een boekwinkel waar ze allerlei schoolboeken hebben te gaan.

Tegen kwart over 3 zijn we bij kantoor weg gereden en niet veel later waren we bij de winkel. Het was een winkel boven een woonhuis en in eerste instantie dacht ik dat we fout zaten maar in tegendeel. Het was een redelijk grote winkel waar ze enorm veel boeken hadden. We waren met name op zoek naar leesboeken in het Xhosa en enkele simpele in het engels. Hiervan hadden ze een flinke plank vol, dus we hebben flink geneusd. Vandaag hadden we niet zoveel tijd en wilde graag een andere keer terug komen om op ons gemak rond te kijken en boeken uit te zoeken. Dit was geen probleem want ze waren iedere dag open. Dus na een half uurtje zijn we naar huis gegaan.

Hier hebben we snel het eten klaar gemaakt en ons voorbereid op de bioscoop want om 8 uur zou de film beginnen. Na het eten zijn we hup de auto ingesprongen. Wel tussen de regendruppels door, want die kwamen flink naar beneden uit de zwarte hemel. Gelukkig was het maar een minuut of 5 rijden naar de bioscoop en waren we zo binnen, dus werden we niet heel nat. Na een kaartje gekocht te hebben moesten we een flinke tijd wachten. We gaan het liefst op woensdag naar de bioscoop want dan kunnen we voor 20 rand (ongeveer 2 euro) naar de film. Dan is het nog eens leuk om regelmatig naar de bioscoop te gaan. We gingen naar een echte vrouwenfilm.

Inmiddels was het 8 uur geworden en wilde we naar de zaal, maar daar was nog steeds een film bezig. Dus ben ik gaan informeren of we wel in de goede zaal waren en dat was zo. De film draaide echt in zaal 4. Maar wat nu dan ... Blijkt dat de film bijna afgelopen is en dat onze film een kwartiertje later begint. Geen probleem hier in Zuid-Afrika.

Terwijl we staan te wachten ontmoeten we een Afrikaans stel en raken aan de praat. In eerste instantie over de film, maar daarna waar we vandaag komen en wat we hier doen. De geijkte vragen. Vervolgens verteld het meisje (vrouw) dat ze toen ze 15 was in Nederland is geweest voor een hockey tournooi. Dat is leuk zeggen wij. Ze vroeg of wij veel fietsen. Hier niet antwoorden wij, dat is veel te gevaarlijk maar in Nederland bijna iedere dag. Zij vertelde dat ze ook iedere keer op de fiets moesten naar het huis van hun gastgezin en dat ze dat zo leuk had gevonden. Maar hier in Zuid-Afrika zou ze het nooit doen, veel te gevaarlijk.

Na nog een tijdje gekletst te hebben en de tijd gedood te hebben, mochten we eindelijk gaan zitten. Niet veel later begon de film en hebben we lekker anderhalf uur kunnen genieten van een heerlijke film. Prachtig al die verhalen. De film is in het engels en ik kan het erg goed volgen. Soms mis ik wel eens iets, maar meestal gaat het erg goed.

Na de film zijn we naar de auto gerend en erin gesprongen, aangezien het nog steeds regende. Eenmaal thuis ging iedereen naar bed, aangezien het morgen weer gewoon een stagedag zou zijn.

Slaap lekker!!
Baie Dankie vur die baye film.