De laatste dagen, vanaf zondag, zijn niet zo heel spectaculair geweest. Zondag hebben we rustig aan gedaan. Met z'n allen hebben we aan de grote tafel aan school gewerkt en onder tussen flink wat lol gehad. Daarna ben ik met Lindy boodschappen gaan doen en hebben we nog een lekker kopje thee gedronken in een restaurantje in Walmer Shoppingscentre. Linday krijgt komende week haar ouders op bezoek en was vandaag al lekker zenuwachtig en hyper. We hebben een flinke tijd zitten kletsen in het restaurantje maar moesten op een gegeven moment vertrekken omdat ze gingen sluiten. Helaas... Eenmaal thuis gekomen zijn we nog gaan hardlopen. Even onszelf uitleven en aan de lijn doen :) In de avond hebben we de 2e film gekeken die we gister gehuurd hadden. Een heerlijke vrouwen comedy waar we allemaal flink bij hebben moeten lachen.

Maandag hebben we de gehele dag op kantoor gezeten en flink wat doorgewerkt. Inmiddels ben ik al aardig op weg voor school en loop ik zelfs voor op mijn planning. Zo heb ik van de 2 grote opdrachten, al eentje af en van de het vak dat ik af moet ronden ben ik ook al aardig op weg. Dus dat gaat helemaal goed komen :) Het geeft wel een fijn gevoel dat ik al zo ver ben.

Verder is er niet heel veel gebeurd op kantoor. Het blijft hier helaas nog flink regenen en het zonnetje mag nog niet door komen. Maar hopelijk komt daar snel verandering in. In de avond hebben we lekker voor de tv gehangen en heb ik wat dingetjes op mijn laptop gedaan.

Dinsdag zijn we in de ochtend naar de Lonwabo school gegaan, omdat Lauren daar een presentatie aan de clienten over Cerebral Palsy zou geven. De kinderen hier weten helemaal niks af van hun eigen ziekte. Dus dan maar door middel van een presentatie hun meer informatie verschaffen. Om 9 uur waren wij present en zaten we rustig te wachten, want Corrie (onze collega daar) zat in een meeting, die nogal lang duurde naar wat ze zij. Ze was ook pas tegen 10 uur terug, dus na een uur wachten konden we aan de slag.

Wij zouden alle spullen klaar zetten en Corrie zou de kinderen halen. 10 minuten later kwam ze terug, maar zonder kinderen. Wat bleek de kinderen moesten testen maken en mochten pas weg na 11 uur. Dat werd ons iets te lang om te wachten, dus dan maar terug naar kantoor. Zo gaat het in Zuid-Afrika. Het maakt helemaal niks uit als je een uur zit te wachten. Zelf ben ik er inmiddels al iets meer aan gewend en vind ik het niet zo'n probleem meer. Maar het geeft wel een onbevredigend gevoel, want aan veel werken kom je niet toe. Al vinden ze hier nog steeds dat wij hard werken, harder dan ze gewend zijn, terwijl het voor ons de gewone mentaliteit is.

De middag hebben we vrij genomen, omdat we dat allebei even nodig hadden en we een opkikkertje nodig hadden. Dus zijn we gaan shoppen voor het geld van de sponoractie. We hadden namelijk bij het shoppingscentrum aan six avenue een soort 2e hands winkeltje gezien met allerlei boeken, spelletjes en puzzels. Dit leek ons wel ene geschikte plek om spullen aan te schaffen. Dus we zijn begonnen met de eerste inkopen.

Het vrouwtje in de winkel was enorm lief. Ze vroeg waarvoor we deze spullen nodig hadden en wij vertelde wat over de sponoractie en de school waar we inkopen voor deden. Vervolgens kwam ze met een brochure aan zetten, waarin nog veel meer puzzels, spelletjes en dergelijke stonden voor de kinderen. We mochten de brochure meenemen en moesten die vooral met de collega's doornemen en laten weten wat we wilde bestellen. We konden haar altijd bellen, ze werkte 7 dagen in de week en smsen mocht ook altijd. Zo lief dat ze ons zo graag wilde helpen. Dus we hebben de brochure meengenomen en kunnen deze morgen doornemen met Corrie. Ook gaan we morgen met Corrie naar een grote boekhandel waar ze ook boeken in het Xhosa verkopen, want die kom je niet zomaar in elke boekhandel tegen.

Nadat we inkopen hadden gedaan voor de sponsoractie, zijn we nog naar Greenackers gegaan om lekker te shoppen voor onszelf. Dus ik heb weer een paar nieuwe kleertjes in de kast hangen :) Al mag ik niet teveel kopen, anders krijg ik het straks niet meer mee naar huis en dat is ook niet de bedoeling. Al heb ik al wel besloten om wat dingetjes die ik toch al bijna niet meer draag, te geven aan mensen in een township. Zij hebben er meer aan dan ik.

Later op de middag hebben we nog flink hard gelopen en ik heb mijn record verbeterd. We lopen 2 rondjes die we aan elkaar plakken en het zal ongeveer 5 kilometer zijn ofwel ongeveer een half uur rennen. Normaal loop ik halverwege altijd wel een stukje, omdat het in een keer iets te lang is, maar vandaag heb ik het hele stuk in een keer gelopen. Joehoe!! Eigenlijk ben ik best trots op mezelf. Nog een paar keer dit rondje en daarna gaan we het rondje maar eens uitbreiden. Kijken tot hoe ver en lang ik het volhoud.

In de avond heb ik een flinke tijd, ofwel ruim een uur, met Hanny en Kees aan de telefoon gehangen. We hadden beide een hoop te vertellen en dan ben je zo een uur verder. Heerlijk om af en toe mensen uit Nederland aan de telefoon te hebben. Dan heb je toch even het gevoel dat je terug bent. Maar ik zag vandaag dat ik al op 45 % ben, dus ik ben al bijna op de helft. Nog maar 82 dagen te gaan waarvan ik er een stuk of 30 bezoek heb :)

Zo nu ga ik naar bed :) Dankie voor het lezen en slaap lekker!