Bij binnenkomst in Zuid-Afrika hebben Ingrid en ik een toeristenvisum gekregen en we zouden eigenlijk een werkvisum aan moeten vragen. Dit zouden we in de eerste weken van ons verblijf in Zuid-Afrika moeten doen, maar dit was helaas niet mogelijk in verband met stakingen bij Home Affairs. Dus zijn we gebleven op ons toeristenvisum. Officieel mag je daarmee niet werken, maar aangezien we eigenlijk een soort vrijwilligerswerk doen is dat geen probleem.

Het toeristenvisum is maar 90 dagen geldig en je moet minimaal 30 dagen voordat het afloopt een nieuw visum hebben aangevraagd. Je krijgt dan weer een visum voor 90 dagen, dus dan hebben kunnen we blijven tot het einde van onze stageperiode.

We hadden al gehoord dat als je naar Home Affairs gaat dat je genoeg tijd ervoor uit moet trekken en zo vroeg mogelijk moet vertrekken. Home Affairs gaat om 8 uur open, dus je kunt er dan ook het beste zijn. Okeej, dachten wij dus dan staan we vanochtend vroeg op en zitten we rond kwart voor 8 in de auto op naar Home Affairs.

Zo gezegd en inderdaad zo gedaan en om kwart over 8 stonden we voor de ingang van Home Affairs. Eenmaal binnen kwamen we in een enorme hal terecht met allerlei wachtrijen en bordjes. We hadden geen flauw idee waar we moesten zijn want er stond nergens visum of immigratie aangegeven. Wat nu dacht ik.

Toen zag ik op een gegeven moment een vrouwtje achter een bureau zitten en ben op haar toe gestapt om te vragen waar we moesten zijn om ons visum te verlengen. Bij counter 2 moesten we zijn, dus wij daar naar toe. Inmiddels zat er al een hele rij mensen te wachten en wij sloten aan.

En op deze plek zaten we een uur later nog, aangezien de man achter de balie ruim driekwartier met een persoon bezig was geweest. Hierna was de volgende aan de beurt maar ook daar was hij een eeuwigheid mee bezig. Uiteindelijk na ruim 2 uur mochten we naar de balie komen. Gelukkig was er intussen nog een balie geopend en hielp een mevrouw ons. Ze was enorm aardig en behulpzaam.

Ik vertelde dat we kwamen om ons toeristenvisum te verlengen. De mevrouw stond op en pakte enkele papieren, nieten deze aan elkaar en gaf ze aan ons. Vul ze maar in en schrijf een motivatiebrief en dan mag je weer terug komen. Dus daar hadden we 2 uur op zitten wachten, om alleen maar wat papieren te krijgen.

Nadat we de papieren hadden ingevuld en hadden betaald bij weer een ander loket. Natuurlijk moesten we daar ook een kwartiertje wachten tot dat de mevrouw weer terug was. Konden we weer terug naar het loket om onze papieren in te leveren, ook daar was het weer even wachten en na een kwartiertje waren we aan de beurt. We mochten onze papieren inleveren en deze werden in een dossier gestopt. Vervolgens mochten we gaan en als ons visum binnen zou zijn dan zouden we een smsje krijgen. Binnen 30 dagen zou ons visum binnen zijn, dus dan mogen we weer terug en weer in de wachtrij gaan zitten.

Inmiddels stonden we eindelijk buiten en was het half 12. De hele ochtend was dus voorbij en alleen maar om een paar papiertjes ingevuld te hebben. Zo vreemd hoe het hier geregeld is.

Vervolgens zijn we naar stage gegaan en hebben we nog flink wat gewerkt. Ik ben op het moment bezig met het maken van mijn 3e workshop en dit wordt een drama workshop. Zelf vind ik hem erg leuk en ik heb veel zin om hem te gaan geven.