Vandaag was het eindelijk zover we zouden naar Kaapstad vertrekken. De afgelopen week hadden we een compleet programma gemaakt en gekeken waar we allemaal heen wilde. We hadden besloten om geen hostels te boeken en te kijken waar we wanneer wilde slapen.

Om 9 uur zaten we in de auto, maar eerst hadden we flink moeten passen en meten om alle koffers in de auto te krijgen. We zouden namelijk met z'n 5e gaan en we namen Ingrid en mijn auto mee en de kofferbak in deze auto is niet zo heel groot. Maar het paste er allemaal in, wat zeer opvallend was.

Vandaag zouden we van P.E. naar Mosselbay rijden en dat hebben we ook gedaan. Onderweg hebben we enkele keren gestopt o.a. bij een bezinestation waar Ingrid nog een noodstop maakte. Alle afslagen, borden en andere dingen staan altijd pas na het kruispunt of na de afslag aangegeven. Dus je moet altijd zeer op tijd en snel remmen om ervoor te zorgen dat je genoeg vaart hebt geminderd om op tijd de afslag te kunnen nemen. Dus Ingrid trapte de rem flink in om op tijd de afslag te kunnen nemen. Deze afslag leidde naar een benzinepomp waar we even zijn gewisseld van chauffeur en even de benen hebben kunnen strekken. Bij deze benzinepomp was er ook een klein boerderijtje met allerlei dieren, die natuurlijk even bezichtigd moesten worden. In een van de hokken hupsten allemaal konijnen rond, waarvan ik er een aantal maar al te graag mee naar huis wilde nemen. Helaas hadden we geen plek meer in de auto dus heb ik ze maar laten rondhupsen in de wei.

Halverwege de route lag Knysna, wordt uitgesproken als Nysna en daar hebben we geluncht. Heerlijk aan de haven op een stoeprandje hebben we onze boterham opgegeten. Tijdens het eten kwamen we een Nederlands stel tegen. Zij waren een rondreis door Zuid-Afrika aan het doen en hadden al allerlei dingen gedaan waarvan wij er o.a. ook een aantal beslist nog moesten doen. Het was er grappig want de man bleef maar vertellen en dingen uitleggen, terwijl de vrouw verder wilde en het duidelijk zat was om te kletsen met ons. Op een gegeven moment zijn ze toch maar doorgelopen, nadat de vrouw al een aantal keren duidelijk had aangegeven dat ze verder wilde. Volgens hun zat heel Zuid-Afrika vol met Nederlanders. Wij zijn er de hele reis niet veel tegen gekomen, maar misschien wel op de meeste toeristische plaatsen.
Bij de haven stond er ook een flinke paal met daaraan allerlei bordjes die de weg wezen naar plaatsen en daarbij stond het aantal kilometers. Zo stond Amsterdam er ook bij.

Verder hebben we nog een rondje gelopen in Knysna maar het stelde niet zo heel veel voor. Het is met name de zee en de haven die leuk en aantrekkelijk zijn, maar de rest van het plaatsje is zeer rustig met alleen maar huizen.

Onderweg, in de auto, hebben we vele mooie stukken natuur gezien. We zijn via de Garden route naar Mosselbay gereden en dit is een zeer mooie route. Er zijn veel soorten natuur met daartussen rotsen/bergen, waar ik enorm van houd. Ook zie je regelmatig de zee achter de bergen naar voren komen.

Eenmaal, na 4,5 uur, aangekomen te zijn in Mosselbay zijn we als eerste naar de Toerist Information gegaan om uit te zoeken welke hostels er waren en wat voor activiteiten er te doen waren in Mosselbay. Helaas waren die er niet zo veel. Mensen komen met name voor de zee en het strand naar Mosselbay, wel vertelde ze dat de grot en de vuurtoren het bezichtigen waard was.
Voor hostels had ze 2 mogelijkheden namelijk een zeer populair hostel wat er prima uit zag volgens haar en ze had een omgebouwde trein waar je kon overnachten. Wij besloten om beide hostels te gaan bezichtigen en als eerste reden we naar de omgebouwde trein. Deze zag er prima uit en nadat de receptionisten ons de kamer had laten zien, besloten we dat we hier graag een nacht wilde blijven. Het zag er erg grappig uit en het is een keer iets heel anders om in een trein te overnachten dan in een gewoon hostel.

Nadat we alle spullen hadden neergezet gingen we kijken wat we wilden doen. Helaas was er niet zo heel veel te doen, maar we wilde nog steeds graag een keertje paard rijden, aangezien dat in Port Alfred niet gelukt was. Op diverse plekken rondom Mosselbay kon je paard rijden. Dus we hadden er enkele gebeld en bij eentje konden we over een uur terecht. We zouden hierbij door een game park gaan rijden, wat mij erg gaaf leek.

Dus hup we sprongen allemaal de auto in en volgens de receptionisten, die ons de weg had uitgelegd, zouden we er met 20 minuten moeten zijn. Eitje dachten wij, maar zo makkelijk was het toch niet, want 20 minuten later waren we er nog niet. We hadden dachten we braaf de routebeschrijving gevolgd en het bordje dat we 2 keer tegen kwamen. Maar vervolgens kwamen we bij een afslag waar helemaal geen bordjes meer stonden. Dus dan maar een weg kiezen. Deze weg was een gravelweg en bleef maar voort duren. Inmiddels waren we al een half uur onderweg. Uiteindelijk na veel gezoek en navraag gedaan bij andere mensen kwamen we bij een poort dat toegang leiden tot een prive gebied. Daar moesten we zijn, dus we zijn de poort doorgereden en even later hield de weg op. We stonden voor een klein riviertje met allerlei stenen erin. Wat nu dachten we...

Toch maar even bellen naar het park om te informeren of we wel op de goede weg zitten. Dat zaten we en volgens de man die we aan de lijn hadden konden we er gewoon door heen rijden. Wij nog een keer gevraagd want we hadden nu eenmaal maar een gewone auto bij ons en geen 4x4. Geen probleem zei hij, rij maar gewoon door.

Ik zat achter het stuur en onder veel gepiep en gekreun van de auto zijn we door het riviertje gekomen, maar het was geen pretje. Wel was het zeer spannend en ook wel kicken. Na nog 20 minuten rijden kwamen we eindelijk bij de receptie van het park aan. Ondertussen zagen we nog enkele olifanten lopen waar mensen op reden, wat erg gaaf was om te zien en wat ik nog zeker een keertje wil doen.

Na 1/1,5 uur waren we eindelijk aangekomen bij de plek waar we moesten zijn de mensen daar zaten nog rustig op ons te wachten. We voelde ons wel een beetje vervelend, want eigenlijk zouden we om 4 uur beginnen met rijden, maar inmiddels was het al bijna 5 uur en deze mensen waren eigenlijk om 5 uur afgewerkt. Maar ze namen nog de tijd voor ons en we reden met veel plezier.

Ieder kreeg een eigen paard, een cap en beenbeschermers (zo zagen ze er in ieder geval uit). Vervolgens werden we ieder op een paard gezet en moesten we op de westerse manier rijden. Dat betekend dat je met een hand de teugels vast houdt en met de andere hand het zadel. En daar gingen we ....

We hebbel een flink uur door het park gereden en dat was erg gaaf. Het is zo mooi om op een paard te zitten en dan door de natuur te rijden. Het is een hele belevenis. Op een gegeven moment gingen we ook in galop en dat was erg gaaf. Je paard gaat dan zo hard en het geeft een super gevoel. Helaas was het uurtje snel voorbij en moesten we met de paarden alweer terug naar de stal. Maar dit ritje vraagt wel om meer paard rijden.

Na de man die ons begeleid heeft uitvoerig bedankt te hebben zijn we naar binnen gegaan om te betalen. Ook hebben we geinformeerd of er geen kortere weg naar huis was, want om er nu weer zo lang over te doen en aangezien het over een half uurtje donker zou zijn. Leek ons een kortere weg beter te zijn en die was er inderdaad. Dus we hebben deze weg genomen en 20 minuten later waren we thuis.

We hadden inmiddels enorm veel honger en besloten om het dorp in te rijden en om een restaurantje te vinden. Na 10 minuten rond gereden te hebben vonden we een restaurantje en daar hebben we lekker gegeten.

Vervolgens zijn we weer terug gegaan naar het hostel ofwel de trein. Waar we nog een tijdje van het uitzicht, op de zee, hebben genoten. Die middag hadden we in de zee ook nog zeehonden gezien. Deze kwam heel dicht langs de kust voorbij, erg gaaf om te zien.