Vandaag zijn we in de middag met Marjella meegegaan naar Missionvale Township om de kinderen van de school bezig te houden. Dit is Marjella's vrijwilligerswerk. Vorige week waren we hier ook geweest en hebben we een rondleiding gekregen, maar deze week zouden we echt beginnen. Bij binnekomst in het township bleek de poort bij de parkeerplaatsen afgesloten te zijn, dus dan maar even bellen naar onze contactpersoon. Na 5 minuten kwam er iemand de poort open maken. Het is wel raar om dan een tijdje in de auto te zitten wachten, terwijl er allemaal mensen langs lopen en je aankijken en grondig bekijken, want wat doen 5 blanke dames nu in een township in een auto.

Eenmaal binnen werden we overgedragen aan het hoofd van education van de school. Hij vertelde dat de kinderen nog in de klas waren en we de kokkin even moesten helpen. Zij was bezig met het maken van sandwiches voor de kinderen. Ineens kwamen we met 5 man helpen en het vrouwtje stond een beetje raar te kijken, van dat gaan snel. En inderdaad na 20 minuten waren alle 100 sandwiches klaar en lagen ze in een grote mand te wachten om opgegeten te worden.

Vervolgens mochten we een tijdje op de kinderen passen en bezig houden, want de leerkrachten hadden een vergadering. Als eerste zijn we met ze gaan lummelen, dit is een makkelijk spelletje en kende ze ook. Het lastige was dat de kinderen geen engels spraken en sommige het wel verstaan, maar alleen maar simpele woorden en ga dan maar eens een spel uitleggen. Maar het lummelen ging erg goed en de kinderen vonden het leuk om te spelen, aangezien de groep steeds groter werd.

Veel kinderen waren ook zelf aan het spelen, dus heel veel bezig houden hoefde niet. Na een tijdje hebben we nog wel tikkertje gedaan. Dat spel kende ze ook, dus dat hebben we een tijd gedaan. De kinderen vonden het ook erg leuk om aan onze haren te zitten. Deze zijn heel anders dan zij gewend zijn en ze vonden het vooral prachtig dat onze haren zo lang zijn.
Je merkte wel dat deze kinderen uit een township kwamen, want hun kleren waren vaak kapot en met name hun schoenen, daar zaten hele gaten in. Verder roken ze ook niet allemaal erg fris en hadden de meeste kinderen geen schooluniform.

Om een uur of half 3 kwam de drumteacher. Hij vertelde dat het voor ons vandaag een speciale dag was en wij mee moesten meedoen/kregen les. Dus zo gezegd zo gedaan, en binenn 5 minuten zaten wij ieder met een trommel tussen onze benen. Stap voor stap kregen we diverse ritmes uitgelegd en deze moesten we (na)spelen. Het was erg leuk, want ook diverse kinderen deden mee. Een van de kinderen zat langs mij en als ik het ritme niet helemaal snapte of het fout deed. Deed hij het voor op mijn trommel, net zolang tot dat ik hem door had. Nadat wij een tijdje gespeeld hadden, stelde de drumteacher voor dat hij met de kinderen een stuk voor ons zou spelen. Dit stuk was alleen langer dan even, en na een half uur waren we nog steeds aan het kijken. Helaas was het op een gegeven moment tijd om te gaan, aangezien we op tijd thuis moesten zijn voor de townshiptour van die avond.

Om 5 uur moesten we verzamelen op de hoek van 8th avenue en heugh road. Vervolgens reden we naar het township waar we de auto bij het politiebureau neerzetten. Daar zou hij veilig staan, wat wel een erg fijn gevoel was. Vervolgens stonden Prof en Juice op ons te wachten, onze tourguides. De groep werd in 2e gedeeld en elke groep ging mee met een andere tourguide, zelf zat ik bij Prof. Beide kwamen uit het township en konden er enorm veel over vertellen.
Het was erg apart om door een township te lopen. Je ziet dan ineens hoeveel armoede er is en het liefst zou je alles aan hen geven wat je had, alleen maar zodat ze even geen honger hadden. In een van de huisjes mochten we ook kijken en ze hadden daar werkelijk niks. Alleen enkele matrassen, om te drinken hadden ze enkele koppen en kistjes/dozen om op te zitten. De rest lag en sliep op de grond. Erg apart om te zien.

Je kunt moeilijk omschrijven hoe raar het is om door zo'n township te lopen. Je kijkt zelf veel rond, maar de mensen kijken jouw ook aan en ze vinden het allemaal prachtig om op de foto te komen. Met name de foto's bekijken vinden ze prachtig.

Vervolgens gingen we naar een taverne in het township om wat te drinken. We waren daar niet te enigen, want er waren ook allerlei locals. Het was een gezellige plaats en na een tijdje vertrokken we naar het community centre waar we een 3 gangen diner zouden krijgen.
Het voorgerecht was een spinaziesoep met heerlijk zelfgemaakt brood. Op dit brood kon je een soort chutney of boter doen. Na het voorgerecht kregen we een optreden van de kinderen uit het township. Zij konden erg goed dansen en het was erg leuk om te zien :) Fasinerend wat zij kunnen en met name hoe slecht wij kunnen dansen in vergelijking met hen.

Het hoofdgerecht bestond uit spinazie (deze was overgebleven van de spinaziesoep, maar nu was het sap eruit gehaald), een soort rijs/mais, pompoen, lam en kip. Deze kip was die middag geslacht en daarna voor ons klaargemaakt. Als toetje kregen we vanilleijs met chocoladesaus. Het was een heerlijk diner en fantastisch om de kinderen te zien dansen. De mensen waren zo gastvrij. De vrouwen die het eten hadden gekookt, waren echt Afrikaanse dames en zagen er ook zo uit :)

Op het eind hebben deze dames ook het volkslied van Zuid-Afrika gezongen. Dit was erg gaaf om te horen. Hierna moesten wij het Wilhelmus zingen, wat redelijk ging maar na een couplet wist niemand het meer. Vervolgens was het tijd om naar huis te gaan en ik merkte dat ik erg moe was van alle indrukken. Dus om half 12 was t tijd om naar bed te gaan...

Het was een fantastische en rare dag. Je ziet zoveel tegenstellingen en om je dan voor te stellen dat jij enorm rijk bent in dit land, is vreemd. Deze mensen hebben gewoon niks, helemaal niks en zijn blij als ze elke dag iets te eten hebben. Zo vreemd...