Vandaag was onze eerste stagedag bij de Cerebral Palsy Association. We moesten om 9 uur aanwezig zijn, dus om 1 voor 9 stonden we bij hun op de stoep. Als eerste kregen we een rondleiding door de 2 gebouwen en werden we aan diverse mensen voorgesteld. Hoe erg het ook is, maar ik heb maar 1 naam onthouden, namelijk Joey. Deze naam heb ik onthouden omdat Joey een vrouw is en omdat ik al iemand in Zuid-Afrika ken met de naam Joe.

Hierna vertelde Lauren dat ze een uurtje naar de Universiteit moest, omdat ze nog bezig is met het afronden van een opleiding. Dus we moesten onszelf een uurtje bezig houden, maar Lauren had wel wat boekjes en dossiers waar we door heen mochten bladeren en stukken uit konden lezen. Dus we hebben ons flink vermaakt het uurtje. Vervolgens kwam Lauren terug en zei ze dat ze 10 minuten later tijd voor ons had. Inmiddels hadden we een blaadje gekregen met daarop een brainstorm voor de organisatie. Deze organisatie bestaat namelijk nog maar 2 jaar en de basis is nu helemaal afgerond, maar nu willen ze het verder gaan uitbreiden dmv het geven workshops en support groepen. Graag zou Lauren zien dat wij daarin mee willen helpen met opzetten, verzinnen en uitvoeren. Dus we zijn samen gaan brainstormen over de verschillende workshops die we kunnen geven en wat voor support groepen mogelijk zouden zijn.

Na de 10 minuten kwam er ineens een client binnen lopen en daar waren wat problemen mee, want hij had een afspraak maar niet met Lauren. Na vele telefoontjes bleek dat hij een gesprek had bij een andere organisatie, dus Lauren bracht hem daar naar toe.
Toen ze terug was, was het inmiddels 12 uur en hadden we enkele uren met name niks zitten doen. Het is wel raar om dat zo mee te maken. Dat je hier veel wacht en jezelf bezig moet houden, vanaf nu neem ik ook spullen mee om aan school te werken of een van de boekjes die ik van de organisatie heb gekregen om eens door te spitten.

Nu had Lauren tijd voor ons en hebben we een tijd zitten praten. In eerste instantie over de brainstorm die Ingrid en ik hadden opgeschreven. Ze was daar heel erg tevreden en enthousiast over. Veel goede ideeen vond ze. Maar op dit moment kunnen we dit nog niet uitwerken omdat we nog niet goed weten met wat voor doelgroep we precies gaan werken. Daarom gaan we de komende dagen naar verschillende scholen en day care centers om te kijken met wat voor clienten we te maken krijgen en wat voor behoeftes er zijn. We komen op scholen waar enorm veel geld is, maar ook waar zo goed als geen geld is en ze weinig materialen hebben. Zelf ben ik erg benieuwd naar de verschillen tussen de scholen en wat voor invloed dat heeft op de clienten (en hun ontwikkeling). Daar zullen we de komende dagen eens naar gaan kijken.

Hierna hebben we nog wat dingen besproken en zitten kletsen. Zo kwam ook ter sprake dat we mee gaan helpen in een township, om 200 kinderen bezig te houden. Ze vond dit enorm leuk en wilde graag een keertje mee om te gaan helpen en te kijken.

Na dit allemaal besproken te hebben mochten we naar huis, want ze had verder nog weinig voor ons te doen. Dus hup de auto in en om 1 uur waren we weer thuis.

We hadden nog geen zin om de hele dag binnen te zitten, dus besloten we de andere te smsen of ze zin hadden om mee naar de boardwalk te gaan. Daar kun je, zoals wij gehoord hebben, heerlijke wafels eten en ziet t er enorm disney uit. De rest zat daar net, dus wij in de auto gesprongen en 15 minuutjes later waren wij ook in de boardwalk.

We hebben lekker zitten kletsen en een heerlijke wafel met fruit en ijs gegeten. Om je vingers bij op te eten. Hierna zijn we boodschappen gaan doen en om een uur of 5 waren we weer thuis. Nu is het weer thuis voor zumba en gaan we ons even uitleven!!