Gisteravond zijn we rond 5 uur richting het centrum van PE vertrokken om uit eten te gaan. In eerste instantie hebben we in een strandtent wat gedronken en op iedereen gewacht. We waren met een groep van 20 mensen, waaronder 2 mensen van Khaya (Martijn & Joe). Joe is de klusser en maakt bij ons het zwembad schoon en schildert dingen als dat nodig is.

Tegen een uur of 7 zijn we naar de Thai gereden. We waren met 5 auto's en reden in een lange slinger achter elkaar aan. Dat zag er erg grappig uit, maar sommige Afrikanen haalde rare toeren uit om ons in te halen. Ze reden over de vluchtstrook of sneden ons af. Zoals je ziet zijn de verkeersregels in Zuid-Afrika wat anders als in Nederland.

De Thai zag er gezellig uit en we hebben flink zitten kletsen. Het duurde alleen een lange tijd voordat het eten kwam, maar dit had waarschijnlijk te maken met de grote groep waarin we waren. Toen het eten uiteindelijk kwam begonnen ze aan het begin van de tafel met uitdelen en tegen de tijd dat de laatste aan tafel eten hadden, was de eerste al weer klaar. Zelf had ik noodels met groenten en inktvis wat erg lekker was. Gelukkig niet te heet, maar bij sommige was het gerecht erg heet tot enorm pittig dat ze heel wat glazen drinken achter over sloegen.

Natuurlijk was er ook een toetjes, maar het ijs hier is toch niet zo lekker als in Nederland. Het is veel wateriger en er zaten klontjes ijs in het ijs. Heel apart om te proeven.

Daarna was het tijd om te gaan stappen. Nog steeds blijf ik er bij dat het stappen in Ierland het leukste is. Maar voodat we er waren moesten we een stukje rijden. Martijn reed voorop, maar helaas lette hij niet erg op of iedereen volgde, want op een gegeven moment waren we ze kwijt. We hebben nog een stukje rond gereden, maar hadden geen idee welke kant ze op waren, dus dan maar bellen waar ze waren. Gelukkig vonden we ze uiteindelijk weer, maar erg leuk was het niet.

Toen werd het stappen al was het wel even wennen, want de mensen van onze groep waren de enigste blanken in de kroeg. Verder waren er alleen maar gekleurde mensen. Dat voelde wel erg raar en ik voelde me er enorm onzeker door. Net alsof je anders bent dan de andere en iedereen je constant aan kijkt en je beoordeeld. (Je voelt je net alsof je een handicap hebt en iedereen dat kan zien. Op die momenten merk je toch wel dat t heel anders is dan Nederland en we overduidelijk uit een ander land komen. Zulke gevoelens heb ik in Ierland nooit gehad.

Tegen een uur of 1 zijn we naar huis gegaan, want we waren allemaal toch wel moe. Een deel van de groep is nog verder gaan feesten in een ander cafe.