Eindelijk na een lange voorbereiding vertrek ik naar Zuid-Afrika. Vanochtend zijn we om half 11 vertrokken naar Schiphol en na een korte file, komen we rond half 1 aan op schiphol. Een half uurtje later is Ingrid er ook en kunnen we onze bagage inchecken. Zoals je op de foto's kunt zien waren de moeders erg trots dat we bij de Business Class mochten inchecken. Hierna waren we gelukkig van deze grote koffers af.

Na een lekker Nederlands broodje vertrokken we naar de gate. Natuurlijk wordt er eerst uitvoering afscheid genomen en hier en daar wat traantjes weggepinkt. Het is raar om iedereen de komende maanden niet meer te zien ... Het lijkt alsof je ze morgen gewoon weer ziet.
Hierna zijn we door de doune gegaan en meteen naar de gate gelopen. Waarna we al snel het vliegtuig in mochten en daar vertrokken we op onze eerste vlucht. Ik zat langs een man die in Egypte woonde, maar al flink wat gereisd had want om de paar jaar verhuisde hij naar een ander land om daar te werken. Zo had hij ook een paar jaar in Nederland gewoond, maar dat vond hij maar niks. De winters waren er veel te koud. Hij was nu op bezoek geweest bij zijn familie maar was blij dat hij weer naar Egypte kon.
In dit vliegtuig kregen we ons eerste maaltijd. Heerlijke kip met rijst en groente, daarbij een salade, broodje en toetje. Het smaakte prima en het was een hele ervaring om te eten in het vliegtuig.

Eenmaal aangekomen in Egypte zijn we opzoek gaan naar de transfer balie omdat we een nieuw ticket moesten halen. Ze konden in Nederland niet het goede ticket uitprinten ivm problemen met de computers.Toen we eenmaal bij de goede plek kwamen was er een hele groep mensen die allemaal stonden te dringen om door een poortje te mogen. Dit poortje gaf toegang tot de transferbalie en tot de gates. We moesten dus met z'n allen lopen te dringen vorodat we bij de balie mochten. Dit was wel even vervelend, omdat het ook helemaal niet duidelijk was of we bij deze balie moesten zijn. Maar in de rij heb ik nog staan kletsen met een man die uit Nederland kwam maar nu in Zuid-Afrika woont in de wildernis. Regelmatig ging hij naar Nederland om te werken. Na een uurtje hadden we ons nieuwe ticket en konden we door de douane, ook hier mochten we inchecken bij de Business Class.

Op weg naar de gates kwamen we allerlei aparte dingen tegen, dingen die je in Nederland niet ziet. Zoals gebedsruimtes, mannen in lange jurken met daaronder een broek en in de winkeltjes allerlei gedroogd fruit en noten. Bij de gate hebben we een tijdje moeten wachten en ondertussen een stukje van een film zitten kijken.

Hierna de tweede en langste vlucht (8,5 uur) van Cairo naar Johannesburg. Toen we net opgestegen waren kregen we onze 2de warme maaltijd van deze dag. Het was inmiddels een uur of 12 's nachts. Hierna werd er een filmje aangezet, overal de lampen uitgedaan en kreeg iedereen een deken en kussen zodat we lekker konden slapen. Helaas lukte me dit niet zo goed, maar alles bij elkaar zal ik wel enkele uren geslapen hebben, want het was toch ineens een uur of 5. Om 6 uur werden we allemaal wakker gemaakt en kregen we een ontbijtje. Wat bestond uit 2 broodjes, bakje met fruit, pakje met drinken en thee/koffie. Het vliegtuig waar we invlogen was gigantisch groot. Het bestond uit 2 stoelen bij het raam, vervolgens 4 stoelen in het midden en weer 2 stoelen bij het raam. Wij zaten met z'n 2e in het midden.

Eenmaal aangekomen in Johannesburg moesten we uitchecken en een visum in ons paspoort krijgen. Helaas kregen we dit niet en toen ik ernaar vroeg keek de vrouw me aan alsof ik stom was. Dus we zijn maar doorgelopen en hebben we alleen 2 stempels in ons paspoort gekregen. Dit betekende wel dat als we in Zuid-Afrika aangekomen waren we naar Home Affairs moesten. In Johannesburg moesten we onze bagage ophalen dus dat hebben we gedaan en vervolgens moesten we weer opnieuw inchecken. Dus opzoek naar de inckeckbalies, wat nog even duurde voordat we deze gevonden hadden. Vervolgens stonden we daar en bleek dat we nog geen tickets hadden. Maar er was een hele aardige Engelse man achter de counter en hij printe onze tickets uit en we konden daar ook onze bagage droppen. Vervolgens hebben we ons even opgefrist in de wc omdat het inmiddels 9 uur in de ochtend was.

Helaas moesten we een uur of 2 wachten voordat het vliegtuig vertrok, dus hebben we de rest van de film maar gekeken en een beetje rondgehangen. We waren allebei erg moe en dan duurt de tijd alleen maar langer. Tegen 11 uur mochten we het vliegtuig in en een half uurtje later vertrokken. Ook hier kregen we weer wat te eten, namelijk een sandwich met wat te drinken.

Om 1 uur kwamen we aan op Port Elizabeth en zat de reis er eindelijk op ... Daar waren we erg blij mee want inmiddels waren we het reizen wel helemaal zat. Nadat we onze bagage gevonden hadden en nog even de wc opgezocht hadden konden we naar iemand van Khaya gaan zoeken. Al konden we het zoeken achterwege laten, want toen we eenmaal door de deur waren zagen we Martijn (eigenaar van Khaya) staan. Hij bracht ons naar zijn auto en we hebben een ritje gemaakt door PE zodat we al wat dingen gezien hadden. Zo vertelde hij ook dat het van de ene kant van PE naar de andere 35 km is. Het is dus zeer aan te raden om een auto te huren, maar gelukkig waren we dat al van plan.

Een half uurtje later kwamen we aan het bij ons studentenhuis ofwel onderkomen voor de komende 5 maanden. Onze eerste indruk was oei .. het is echt een studentenhuis en het zag er ook zo uit. Het was enorm rommelig, de keuken was een grote zooi maar onze kamer zag er schoon en netjes uit. Nadat we een kleine rondleiding door het huis hebben gehad, zijn we naar onze kamers vertrokken en hebben we onze tassen een beetje uitgepakt. Maar het was belangrijker dat we eerst boodschappen gaan doen. Dat blijkt nog best lastig te zijn zonder auto, aangezien het minimaal 15 minuten lopen is en daarbij de eerste 2 supermarkten gesloten waren en we dus nog verder moesten. We besloten ook maar om het hoogst nodige te halen en de rest morgen of overmorgen te doen als we een auto hebben. Na anderhalf uur waren we weer thuis en konden we ons eten klaar gaan maken.

's Avonds hebben we geprobeerd te skypen, maar dat werkte nog niet helemaal en vervolgens waren onze laptops leeg. Gelukkig hadden we een stekker gekocht zodat we weer stroom hadden, maar we kregen onze stekker er niet in. Wat bleek ... we moesten er een stuk afsnijden aan de binnekant zodat de stekker erin past. Dus hebben we flink zitten bikken en na een uur was hij eindelijk klaar om de stekker erin te steken, alleen vonden we het toen tijd om naar bed te gaan en onze kast eerst in te ruimen. We hadden in de supermarkt plastic zakken gehaald, want we vonden de kasten er niet erg schoon uitzien, dus konden we deze eerst op de planken leggen waarna we de kasten konden inruimen en het steeds meer eigen wordt.
Dat waren de 2 reisdagen en daarna was het tijd om naar bed te gaan ...